Jeetje, vandaag 13 juni is een speciale dag voor mij. Het is de dag waarop ik eigenlijk 2 jubileums heb. Want ja, het is vandaag alweer 2 jaar geleden dat ik begon met yogales geven. Ik weet het nog heel goed dat ik samen met Annemarie op een zomerse dag onze eerste thema bijeenkomst in de duinen had. Waarbij ik de eer had om de middag af te sluiten met een yin yogales. De angst en de zenuwen gierde door mijn lijf heen die middag. En terwijl mijn hartslag in mijn keel zat, begon ik aan mijn eerste bewuste ontmoeting met mijn angst om te falen. Maar het is vandaag ook precies 1 jaar geleden dat ik mijn Yin Yoga Certificaat behaalde bij Yogadreams. De afgelopen 2 jaar was een reis van jewelste. Een mentale reis, als een soort van beproeving, om te zien of hetgeen waarvoor ik de yogaopleiding eigenlijk echt heb gedaan, ook waarheid werd. Een reis waarin ik ook mijn zelfvertrouwen weer hervonden heb.Vele van jullie weten dat ik de opleiding gedaan heb om van mijn faalangst af te komen en niet om yogadocent te worden. De mensen die mij heel goed kennen, weten dat ik door mijn hooggevoeligheid introvert ben, daardoor niet graag in de spotlights sta en dat het spreken in kleine of grote groepen mij niet makkelijk afging. Laat staan yogales aan een groep geven. De opleiding doen was dan ook voor mij een manier om hetgeen wat mij voor lange tijd al niet meer diende, om dat los te kunnen laten. Tijdens de yogaopleiding zag ik naast de samenwerking die ik met Coachingpraktijk The Power Inside had, mezelf niet als yogadocent in een yogaschool lesgeven. En ondanks dat mijn website iets anders suggereerde, weerspiegelde de website wel mijn hart en mijn fantasieën. Ik heb ook altijd uitgesproken dat ik niet les zou gaan geven. Ik was er vol van overtuigt dat ik na het behalen van het certificaat, dat niet zou gaan doen. Maar een stemmetje in mijn hoofd vertelde mij wel dat als ik het certificaat zou behalen, dat dit een weg voor mij zou vrij maken naar nieuwe mogelijkheden. En dat bleek ook juist te zijn. Want kort nadat ik de Yin Yogaopleiding afgerond had, besloot ik om ook maar een Yoga Nidra opleiding te volgen, die ik ook met succes afgerond heb. Maar nu hoor ik je denken, en het lesgeven dan? Nou, op 13 juni tijdens het eindexamen bij Yogadreams in Zaandam waarin ik voor het eerst voor aan een grote groep les moest geven, heb ik tijdens het lesgeven iets gevoeld, mogen ervaren. Het was de allereerste keer dat ik mij in de aanwezigheid van een grote groep zelfverzekerd voelde. Alsof alles van mij afgleed en ik precies in het juiste moment en plaats bevond. Synchroniciteit noemt men dat ook wel. Dat gevoel heb ik altijd meegenomen in de ontwikkelingen die daarop volgden. Achteraf kan ik wel zeggen dat de Yin Yogaopleiding meer een ontdekkingsreis voor mij bleek te zijn. Het was voor mij een veilige manier om mijn faalangst te doorvoelen. En ja, ik heb het behoorlijk doorvoeld kan ik je zeggen. Zo ontdekte ik dat mijn faalangst gekoppeld is aan het willen presteren en geen fouten durfen te maken. En dan die constante innerlijke zelfcriticus, dat stemmetje die mij vertelde dat het achteraf allemaal beter kon of dat ik het niet goed deed. Maar na de opleiding dacht ik er vaak aan hoe het zou zijn om les te geven in een yogastudio en begon het toch te kriebelen bij mij. Uiteindelijk heb ik toch een sprong in het diepe gewaagd en heb ik stap gezet naar yogastudio De Lichtplaats in Zaandam. Waar ik in corona-tijd yogales heb mogen geven. En waar ik heb mogen ervaren wat een verandering van omgeving met mij deed. Het opnieuw te mogen doorvoelen en ik voelde opnieuw het zelfvertrouwen, het in mijn kracht staan. Helaas moest ik door de corona crisis afscheid nemen van De Lichtplaats. Maar al snel kwam iets nieuws op mijn pad. Yogaschool De Blauwe Vlinder in Beverwijk. Ik zag een oproep voorbij komen op Facebook waarin er bij De Blauwe Vlinder een Yin Yogadocent gevraagd werd voor de zaterdagochtend. Het was toch weer die faalangst die mij deed aarzelen om op die oproep te reageren, toen ik 8 oktober toch maar besloot om een voorzichtig een appje te sturen naar Elvira, de eigenaresse. Dit resulteerde in een hele fijne samenwerking die tot op de dag van vandaag ook nog eens een juiste beslissing blijkt te zijn. Waar ik met een trots gevoel invulling geef aan de Yin Yogales op zaterdagochtend en soms ook de eer heb om in te mogen vallen. Lesgeven bij de Blauwe Vlinder zet mij in mijn kracht en maakt mogelijk dat ik zowel als persoon en yogadocent verder kan groeien. Vlieguren maken noemde men dat ook wel bij Yogadreams. Het geeft mij de energie en de mogelijkheden om nieuwe dingen uit te proberen. Bijvoorbeeld in de vorm van Advanced Yin Yoga waarin ik een stapje verder durf te gaan dan de reeds bestaande Yin houdingen. Houdingen waarbij ik handig gebruik kan maken van de aanwezige Critical Alignment attributen. Hoe voelt het nou om officieel yogadocent te zijn? Voor mijn gevoel is er niets veranderd behalve dat ik apetrots op mezelf ben. En natuurlijk is er het één en ander veranderd. Ik ben nog steeds die zelfde yogi die in 2016 begonnen is aan yoga. Maar deze yogi voelt zich nu wel zelfverzekerder en misschien ook wel minder introvert. Naast dat ik een docent ben, ben ik ook nog gewoon student en volg ik zelf nog steeds yogalessen. Nu wel iets minder dan voorheen. Dat komt omdat ik mijn lessen fysiek voorbereid en vaak tijdens de les ook mee doe.De afgelopen 2 jaar zijn voor mijn gevoel echt omgevlogen. Toen ik in 2016 mijn eerste yogalessen in de Ajna Tempel volgde, had ik echt geen idee dat ik 4 jaar later een yogaopleiding zou gaan volgen. Laat staan les zou gaan geven. De weg ernaar toe was niet altijd even gemakkelijk, maar Yess, i did it!!! Nu ik zelf les geef en terug kijk op de afgelopen 2 jaar, ben ik trots op waar ik nu sta en wat ik bereikt heb. Voel ik dankbaarheid voor de kans die ik mezelf gegeven heb, en voor het durven loslaten. Maar ook dankbaarheid voor die mensen die mij de afgelopen 2 jaar vergezeld hebben op deze reis. Ik dacht dat ik de afgelopen 2 jaar kort samengevat met jullie kon delen, maar al met al is het een heel lang verhaal geworden. Wat ik je met dit verhaal mee wil geven is, laat je angsten en beperkende vooroordelen die je over jezelf hebt, geen belemmering zijn voor je dromen. Durf de stap te zetten naar jouw innerlijke vrijheid.