Ja, het gebeurd me soms nog wel eens, dat ik toch nog zo af en toe een uitstapje buiten mijn comfortzone maak. Zo ook deze week toen ik gevraagd werd om in te vallen voor een Mindfullnes Stress Relief les. Nu is het wel zo dat mijn leven is ingericht op de Pippi Langkous instelling. De instelling die zegt dat ik het nog nooit gedaan heb, maar waarbij ik wel denk dat ik het kan. En heel soms voel ik mij dan net Yess Man van de gelijknamige film met Jim Carrey. Dus, je raad het al, ik zei dus volmondig ja op het invallen van een les die ik nog nooit gedaan heb. Maar hoe voelt dat dan? Nou.....2 jaar geleden had ik niet geloofd daar waar ik nu sta. De kansen die ik nu krijg en op mijn pad komen, daar had ik 2 jaar geleden niet voor open gestaan. De angst om te falen, het gevoel van moeten presteren hadden me destijds parten gespeeld. Maar ik voel me nu echt anders. Ik voel me zelfverzekerder waardoor ik ook minder beren op mijn weg zie, maar waardoor ik ook meer open sta voor wat er op mijn pad komt. Maar ook omdat ik het zo ontzettend tof vind om een extra les te mogen geven. De afgelopen week had ik de les in mijn hoofd zitten en hoe ik er vorm aan wilde geven. Maar soms lopen de dingen heel anders dan dat je het bedacht hebt. Zo ook vandaag toen ik mijn eigen les ging doen. Wat ik in mijn hoofd bedacht had, het correspondeerde niet met mijn lichaam. Mijn lichaam sprak duidelijk een andere taal dan wat ik in mijn hoofd bedacht had. Dus wat begon als een voorbereiding op een les, eindigde voor mij als een practice voor mezelf. En heb ik de les aangepast aan het moment, wat ik in dat moment voelde, waar mijn lichaam naar toe wilde bewegen. Misschien wel een beweging buiten mijn comfortzone.
Liefs en Namasté,
Marcel
Reactie plaatsen
Reacties