Terwijl ik het eerste weekend van de Yin Yogadocenten-opleiding er op zitten, kijk ik terug op de laatste 5 maanden en denk ik, wtf is hier gebeurd? Ik hoor het mezelf nog zo zeggen, nee hoor ik zie mezelf niet op de docentenmat, ik zie mezelf niet les geven.
Maar wat ik eigenlijk niet durfde te vertellen was, dat ik het stiekem in mijn hart wel wilde, maar het niet aan durfde. Niet durfde door mijn faalangst en niet graag in de spotlights willen staan. Maar inmiddels heb ik een seizoen van 5 maanden lesgeven achter de rug en ik kijk daar met trots maar ook met verbazing op terug. Verbazing omdat ik vanuit mezelf nog niet helemaal begrijp waarom ik het nu gewoon doe. Ergens is er kennelijk een blokkade opgeheven en is er één en ander gaan stromen. Is er dan iets veranderd waardoor ik van mijn faalangst af ben? Nee, absoluut niet.
Iedere keer bij het voorbereiden van een les voel ik de energie stromen en komen de woorden als vanzelf, maar iedere keer aan het begin van de les voel ik toch de angst en mijn interne criticus die mij zegt dat ik het niet goed doe waardoor er blokkades ontstaan in mezelf waardoor ik het lastig vind om vanuit mijn hart les te geven. En na de les?..... denk ik, echt tegek dat ik dit weer gedaan heb en voel ik de energie nog stromen de dag erna.
Afgelopen weekend van 23 oktober tijdens de start van de Yin Yogadocenten-opleiding werd ik opnieuw geconfronteerd met mentale en emotionele onrust die samengingen met de energie dip waarin ik standaard deze tijd van het jaar in bevindt. Een mentale uitdaging waarin ik niet 200% maar 400% buiten mijn comfortzone ga. Maar halverwege de 2e dag ontstond er toch ook een rust als in een soort van overgave aan datgeen wat er bij mij aanwezig was....
En terwijl mijn medestudenten vertelden hoe zij de eerste dag ervaren hadden, werd ik me er van bewust dat ik niet de enige ben die een uitdaging aangaat met zichzelf. De zondagmiddag, de 3e dag van de opleiding, toen ik tijdens de pauze in een soort van eigen gemaakte Yoga Nidra even een stukje rust voor mezelf creëerde, werd ik oprecht blij waar ik was en hoe bijzonder het is waar ik eigenlijk mee bezig ben. Hoe bijzonder is het om een opleiding te doen en tegelijkertijd datgeen te doen waar je blij en gelukkig van word. Yoga!!!
Ondanks dat de maand oktober voor mij geen goede maand is om met iets nieuws te beginnen, ben ik toch echt oprecht dankbaar dat ik deze reis ben aangegaan.
Met mezelf, samen met anderen.
Namasté
Reactie plaatsen
Reacties